Ciekawym zagadnieniem jest wpływ nowelizacji przepisów dotyczących zasad i terminów przekazywania informacji geologicznej na podstawie art. 82 Prawa geologicznego i górniczego, wobec przedsiębiorców posiadających koncesje udzielone do dnia 31 grudnia 2014 r.
Problem jest o tyle złożony, że odmiennie należy w tym zakresie traktować przedsiębiorców posiadających koncesje na poszukiwanie lub rozpoznawanie węglowodorów, odmiennie przedsiębiorców z koncesjami na pozostałe kopaliny objęte własnością górniczą.
Nowela wprowadziła ustawowe terminy, w jakich przedsiębiorcy powinni przekazywać dane geologiczne (14 dni od dnia ich uzyskania), próbki (60 dni od dnia ich uzyskania) i wyniki badań tych próbek (14 dni od dnia ich opracowania). Przy czym ustawa zniosła obowiązek przekazywania przez przedsiębiorców interpretacji danych geologicznych. Zakres przekazywanych próbek geologicznych powinna określać koncesja bądź decyzja o zatwierdzeniu robót geologicznych. Dotychczas w koncesji określany był także harmonogram.
Co do zasady wszystkie próbki (rdzenie i próby okruchowe) były zakwalifikowywane jako próbki trwałego przechowywania. Zakres przekazywanych próbek dotyczył ½ rdzenia (przekrój pionowy) oraz ½ objętości pozostałych próbek geologicznych. Terminy przekazywania był określany różnie od kilku do kilkunastu miesięcy od daty zakończenia pobierania rdzenia wiertniczego oraz innych próbek.
Nasuwa się zatem pytanie, czy z uwagi na to, że dotychczasowe koncesje określały zarówno zakres jak i termin przekazywania próbek, to czy w tym zakresie obowiązują zapisy koncesji, czy znowelizowanego prawa?
Kluczowe znaczenie mają przepisy przejściowe, w których ustawodawca często przesądza w sposób wyraźny lub dorozumiany o losach uprzednio skonkretyzowanych w drodze decyzji uprawnień i obowiązków. W praktyce w rachubę wchodzą dwa sposoby ich realizacji: albo przez ingerencję w moc wiążącą lub treść normy indywidualnej bezpośrednio w drodze aktu normatywnego, albo przez ustanowienie upoważnienia dla organu administracji publicznej do dokonania takiej ingerencji w drodze nowej decyzji stosowania prawa.
W odniesieniu do węglowodorów sprawa wydaje się nieco prostsza. W art. 8 ustawy nowelizującej z 11 lipca 2014 r. ustawodawca wybrał pierwsze rozwiązanie i wskazał, że do koncesji na poszukiwanie lub rozpoznawanie złóż węglowodorów, udzielonych przed dniem wejścia w życie ustawy, stosuje się co do zasady przepisy dotychczasowe, z tym że w zakresie przekazywania danych geologicznych oraz próbek, a także wyników ich badań stosuje się art. 82 w nowym brzmieniu.
Brak adekwatnej regulacji wobec koncesji dla innych kopalin. Pierwsza opcja postępowania w takiej sytuacji to działanie zgodnie z generalną zasadą techniki prawodawczej, że w przypadku braku przepisu przejściowego powinno stosować się bezpośrednio przepisy nowe. Ale z drugiej strony mamy tutaj skonkretyzowane decyzją obowiązki i warto byłoby sprawdzić jakie stanowisko w tym zakresie prezentuje doktryna i orzecznictwo, w szczególności czy w grę nie wchodzi tutaj ochrona praw nabytych czy zasada trwałości decyzji administracyjnych wyrażona w art. 16 KPA.
Przykładowo w Wojewódzki Sąd Administracyjny z siedzibą w Krakowie w wyroku z dnia 21 kwietnia 2009 r. II SA/Kr 228/09 wskazał, że: „zniesienie lub nowelizacja przepisów, na podstawie których wydano decyzję administracyjną, co do zasady nie ma bezpośredniego wpływu na prawny byt tej decyzji ani na jej moc wiążącą w czasie. Decyzja oraz wynikająca z niej norma indywidualna żyją niejako własnym życiem i są odporne na zmiany w zakresie ich determinant prawnych. Pomiędzy normami generalnymi i relewantnymi z ich punktu widzenia faktami z jednej strony a w pełni konkretnymi uprawnieniami i obowiązkami z drugiej strony nie ma na gruncie prawa administracyjnego bezpośredniej zależności właśnie dzięki temu, że zawsze oddziela je autorytatywny akt jurysdykcji. Zmiana stanu prawnego może prowadzić do utraty przez ten akt mocy wiążącej i tym samym do zniesienia kreowanej przezeń normy indywidualnej tylko wtedy, gdy nowe przepisy tak stanowią. Dla spowodowania tego skutku ustawodawca nie może zatem poprzestać na uchyleniu wcześniejszej ustawy, lecz musi się odnieść również - bezpośrednio lub w sposób konkludentny - do wydanych na jej podstawie rozstrzygnięć w sprawach indywidualnych.”
W tym zakresie należy także poczekać na stanowisko i praktykę organu koncesyjnego oraz państwowej służby geologicznej oraz na dokończenie prac legislacyjnych nad rozporządzeniem Ministra Środowiska w sprawie przekazywania informacji z bieżącego dokumentowania przebiegu prac geologicznych wydawanym na podstawie art. 82a Prawa geologicznego i górniczego.
Warto także wskazać, iż do czasu wydania nowego rozporządzenia na podstawie art. 98 ust. 5 Prawa geologicznego i górniczego dotyczącego zakresu i formy gromadzonej w archiwach geologicznych informacji geologicznej oraz sposobu jej ewidencjonowania, organizacji archiwów geologicznych i zakresu ochrony informacji nadal obowiązuje rozporządzenie wydane na podstawie art. 98 ust. 2 Prawa geologicznego i górniczego w sprawie gromadzenia i udostępniania informacji geologicznej. Rozporządzenie to zwiera w § 4 ust. 4 i 5 regulację dotyczącą przekazywania próbek.
„4. Próbki geologiczne trwałego przechowywania przekazuje się do magazynu próbek wskazanego przez państwową służbę geologiczną w terminie określonym odpowiednio w koncesji albo decyzji o zatwierdzeniu projektu robót geologicznych.
5. Z przekazania próbek, o którym mowa w ust. 3, sporządza się protokół, którego kopię przekazujący próbki przesyła organowi właściwemu odpowiednio do udzielenia koncesji albo decyzji o zatwierdzeniu projektu robót geologicznych.”